In het onderwijs lijden we, evenals elders in de samenleving, aan rusteloosheid. Dat wordt met name veroorzaakt doordat onze aandacht teveel ‘buiten onszelf’ is gericht. Zelfrespect is voor de lerende mens een mogelijkheid om tot evenwicht te komen: een situatie waarin we in het centrum staan van ons eigen leven, niets van onszelf uitsluiten en alle aspecten van onszelf met achting benaderen. Er liggen nieuwe kansen om, vanuit zelfrespect, de mensvan- nu in het onderwijs centraal te stellen. Dit artikel komt voort uit 3 bijeenkomsten rondom ‘Bezield Onderwijs’. Hanny van Putten was daarbij en heeft dit artikel geschreven.