‘Ik zet me in een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van een meer liefdevolle maatschappij.’

Hoe kunnen we anderen begunstigen op zo´n manier dat het vele waar wij van genieten ook anderen weldadig kan omringen? En hoe schonen we ons hart op in het vrijgevende gebaar?

Geachte Lezer, Ik heb vier belangrijke oproepen geselecteerd die ik vanwege hun grote urgentie voor het huidige tijdsmoment met u wil delen. Dit in het vertrouwen dat deze informatie positieve begeestering en onder-steuning kan oproepen, naar de medemens en naar de samenleving als geheel.

Soms is het behoorlijk lastig is om een ‘gezamenlijk veld van vrijwilligers’ te creëren. Ondanks alle goede bedoelingen blijft een min of meer onmachtig gevoel bestaan om de vele goede energieën gebundeld te krijgen. Auteur: Bianca Haanstra.

Ieder mens die zich niet gezien voelt, agressief is, wrokkig, ontevreden, voelt geen toegang tot zijn eigen unieke + 1 stukje. Al die tijd is het een taak voor ons allen zowel onszelf als de ander hierin te ver-dragen (verder te dragen).

De schrijver W.F. Hermans zei: ‘Als iedereen verdraagzaam is, hoeft er in feite ook niets meer verdragen te worden’. Wanneer we tegenwoordig in de media het begrip verdraagzaamheid tegenkomen, staat dat bijna altijd in verband met tolerantie op het terrein van de multiculturele problematiek. Het is niet de een die de ander verdraagt of andersom, nee, eerst komt het persoonlijke proces en als dat doorleefd is, zullen anderen daar vanzelfsprekend van profiteren.

Solidariteit betonen gaat over: wáár voelen we in ons hart werkelijk verbinding mee? Laten we dat anderen wel horen of zien? Door wie en wat voelen we dat onze goede intenties worden aangewakkerd? En waar voelen we ons wellicht ook onvoldoende in gezien? Hoe kunnen we dat gemeenschappelijke veld van goede intenties in solidariteit dieper verbinden, zonder dwang maar in openhartigheid?

Kan het ook anders? Wat is wijsheid, hoe kan ik me anders dan voorheen verhouden tot dat wat gaande is? Wat wordt er van mij en u in deze tijd werkelijk gevraagd?
Column door Jules van der Veldt.

Ga uit van de eigen doorleving, verbind je met een groepering waarmee je een natuurlijke verwantschap voelt en laat dat prevaleren in je leven. Niet omdat er per se een verandering bewerkstelligd moet worden, maar omdat jij de bewegingen in de tijdgeest ervaart en de behoefte voelt die in te vullen. Niet wachten op anderen, maar zelfstandig. Niet later, maar nu!

Saamhorigheid en Solidariteit: Het belang zelf in balans te zijn opdat echte solidariteit kan ontstaan en gedragen kan worden; te weinig tijd om een ‘samen’ te laten ontstaan; de verdelingsvraagstukken; ‘samen’ juist in déze tijd; culturele diversiteit; het solidair zijn aan iets ’groters’; alles wat is bestaat ook in ons; het ontstigmatiseren; neutraal waarnemen zonder versombering of mooier inkleuren van wat er wezenlijk is; saamhorigheid in het verschil. Maar ook: waar
verdient ‘samen’ een plaats als het met voeten getreden wordt, bijvoorbeeld bij inbraak of geweld.

Zuiver innerlijk afgestemd zijn op wat maatschappelijk nodig is, vraagt een hoog sensitieve benadering. Verkorte versie van de verdiepingsdag van 20 september 2019

Een mens wordt uitgenodigd zich innerlijk staande te houden in situaties die hem niet welgevallig zijn. Dit maakt dat hij zich rotsvast dient te verhouden tot dát wat hem innerlijk doet sterken, óók als de buitenwereld daar geen aanleiding toe geeft.
Laat je inspireren door (de verkorte versie van) de online verdiepingsbijeenkomst op 11 oktober 2022.

Hoe wonen we in de toekomst en hoe ziet die woning er uit? Marieke heeft hierover een aantal prachtige inzichten ontvangen. Ook vind je in dit artikel een schouwing van het collectieve veld van woningcoörperaties, wat bijzondere beelden oplevert. Auteur: Jeroen Cras.